September 15, 2009
ភាពកែលំអរទំនាក់នង
ប្រការ ៨ យ៉ាងដែលត្រូវប្រកាន់យកដើម្បីកែលំអរទំនាក់នង
រវាងប្តី ប្រពន្ធ ដែលបានប្រេះ ឆា ហើយ ឬ
កំពុងប្រេះឆា
យើងធ្លាប់រៀនពីដើមមក១+១=២, តែព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធបង្រៀនយើងថា ១+១ ត្រឡប់ទៅ ជា ១ វិញ, ហើយ គណិតវិទ្យានេះ យើងពិបាកនឹងរៀនឲ្យបានចេះស្ទាត់ រត់មាត់ ,អនុវត្ត មកក្នុងជីវិតឲ្យបានប្រសើរ គ្រប់លក្ខណ៍ផង ។ សេចក្តីបង្រៀនក្នុងព្រះគម្ពីរ អេភេសូ ជំពូក ៥ លាន់ឮឡើង គួរឲ្យរំភើបណាស់ ចំពោះគូរស្វាម៉ី ភរិយាថ្មី, រំភើបចំពោះ ជីវិត អាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលនឹងត្រូវជួបប្រទះនៅពេលអនាគតដ៏ខ្លីខាងមុខ ; តែនៅពេល ដែលសេចក្តីល្បួងផ្សេងៗបានចូលមកជ្រៀត សៀតស៊ក, ជិវិតថ្មីនេះក៏ត្រឡប់ ទៅជាជីវិត ដែលពោរពេញដោយបញ្ហាសន្ធឹកសន្ធាប់, ដោះស្រាយមិនអស់ មិនហើយុ,មិនចេចប់ ទាំងរុញច្រានគូរនោះទៅរកបរាជ័យនៃជីវិតផង ។
ដរាបណា យើងឆាប់នឺងទទួលស្គាល់ថា អាពាហ៍ពិពាហ៍ជាដើមហេតុនៃជម្លោះ ការទាស់ទែងខ្វែងគំនិតគ្នា ដរាបនោះយើងនឹងខិតខំរៀនសូត្រគណិតសាស្ត្រ របស់ព្រះឲ្យបានយល់ច្បាស់, យល់ពីបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ ( ១+១ ត្រឡប់ ទៅជាមួយវិញ ) ។
ចូររំពឺងគិតពីការពិគ្រោះពិភាក្សាគ្នាពេលថ្មីៗកន្លងទៅ តើម្នាក់ៗនៃយើង ជាប្តី ប្រពន្ធបានគោះកកាយកំហុសគ្នាទៅវិញទៅមក, ចង្អុលគ្នាទៅវិញទៅមក, បំផ្ទុះកំហឺងរៀងៗ ខ្លួន មានអកប្បកិរិយាខុសប្លែកពី
ធម្មតាទេ ? បើយ៉ាងនោះមែន នៅពេលពីគ្រោះពិភាក្សាគ្នាលើកក្រោយ សូមសាក ល្បង អនុវត្តវិធានការ,មធ្យោបាយ ឬបែបបទ ៨ យ៉ាងដូចមានខាងក្រោមនេះ ក្នុងការដោះស្រាយជម្លោះទាស់ទែងខ្វែងគំនិតគ្នាក្នុងជីវិតគ្រួសារ ។ ក្នុងការដោះស្រាយទំនាស់ ស្វាមី ភរិយា គួរឈរលើគ្រឹះដ៏មាំ ពីរ៖
- គោរពគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងការនិយាយស្តី, ចៀសវាងការរំលោភគ្នាទាំង ៣ យ៉ាង ( ពាក្យសំដី,ចិត្តគំនិត និងរូបកាយ ,
- និយាយតែសេចក្តីពិតក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់, ទាំងចឹញ្ចឺមស្មារតីនៃការអត់ទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យនៅរស់រវើកផង ។
១/ នឺកចាំ ហើយអនុវត្ត ពាក្យ ខ សន្យាចំពោះគ្នានិងគ្នា នៅពេលរៀបការ
ដំណើរការដែលបងប្អូននិងខ្ញុំចុះចូល ស្តាប់បង្គាប់ ហើយអនុវត្តព្រះបន្ទូល មកក្នុងការ រស់នៅប្រចាំថ្ងៃ,ការនេះធ្វើឲ្យ អពាហ៍ពិពាហ៍នៃពពួកគ្រិស្ទទាន យើងមានការខុសប្លែក ពីការរៀបការរបស់ពួកសាសន៍ដទៃ ។
មនុស្សជាច្រើនដែលបានទទួលការបំផ្លាស់បំប្រែ ត្រឡប់ទៅជាគ្រិស្ទជន គឹដោយសារ ជនទាំងនោះទទួលស្គាល់ថា ខ្លួនបានធ្វើបាប ហើយខ្វះមិនដល់សេរិល្អនៃព្រះ (រ៉ូម ៣:២៣ ) ។ ព្រះគ្រិស្ទទ្រង់បានអត់ទោសបាបឲ្យយើង, វិញ្ញាណនែការអត់ទោសនេះប្រទានអំណាច, ប្រទានលទ្ធភាពឲ្យយើងអាច
អត់ទោសអ្នកដទៃដែលធ្វើបាបទាស់និងយើងដែរ ។
សភាវ:ឬប្រការមួយដែលបុរស ស្រ្តីត្រូវបាត់បង់ក្រោយដែលបានរៀបអាពាហ៍ពិពហ៍រួចហើយនោះ
គឺអត្តសញ្ញាណផ្ទាល់របស់ខ្លួនម្នាក់ៗ ពីព្រោះវត្ថុបំណងនៃជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍, ក្នុងការគិត សំរេច
ចិត្ត ធ្វើការនេះរួមគ្នា ព្រមព្រៀងគ្នា ក្នុងគំនិតតែមួយ មិនមែនចចេសយកតាមតែគំនិតរៀងខ្លួននោះ
ទេ ។
២/ ឃ្លាំមើលជីវិតបច្ចុប្បន្ន រៀងខ្លួន
ជីវិតគ្រួសារប្រៀបបានទៅនិងការធ្វីដំណើរតាមទូកតូចៗនៅលើដងស្ទឺងឬទន្លេ ។ ភាគីក្នុងដំណីរត្រូវ
តែឃ្លាំមើលគ្នាទៅវិញទៅមក កុំឲ្យបាត់គ្នាពីខ្សែភ្នែក ពីព្រោះចរន្តទឹកហូរមិនមានសភាពហ្នឹងហ្នរ
ស្មើរ ទៀងទាត់គ្រប់កន្លែងនោះទេ,កន្លែងខ្លះទឹកហូរយឺតៗ កន្លែងខ្លះទឹកហូរលឿន កន្លែងឯទៀតទឹក
ហូរកួច បោកច្រាំង អាចនាំមកនូវគ្រោះថ្នាក់ដល់ជលចរផងដែរ ។
យើងមិនអាចទទួលអំណាស់អំណាងពីប្រភពណាមួយថា ជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍យើងនឹងមានដំណើរ
ការស្រួលរហូត វៀរចាកបញ្ហា ការទោះទែងខ្វែងគំនិតគ្នា បានសុខសាន្តរៀងរហូតដូចស្ត្រីជាភរិយា
ភាគច្រើនសង្ឃឹម រំពឹងចង់បាននោះទេ ។ កម្រមានណាស់ប្តីប្រពន្ធធ្វើការនៅកន្លែងតែមួយ ហើយ
មានពេលវេលាត្រូវគ្នាផងនោះ, ភាគច្រើន កន្លែងខុសគ្នា ពេលម៉ោងក៏មិនត្រូវគ្នា; ប្តីប្រពន្ធប្រភេទ
នេះមានពេលជួបគ្នាតិចណាស់នៅផ្ទះ ក៏ប្រហែលគ្មានពេលទទួលទានអាហារជាមួយគ្នាផង ។ ប្តី
ប្រពន្ធប្រភេទនេះមានពេលច្រើនជាមួយមិត្តរួមការងារជាមួយគ្នា ជាមិត្តប្រុសឬមិត្តស្រី ។ សេចក្តី
ល្បួងតែងកើតមាននៅត្រង់ចំណុចនេះហើយ ; រួមផ្សំជាមួយការគ្រោតគ្រាតពីផ្ទះផង ប្តីប្រពន្ធប្រការ
នេះច្រើនប្រព្រឹត្តការផិតក្បត់គ្នា ក៏បែរទៅប្រព្រឹត្តការយ៉ាងអាស្រូវបារាយជាមួយមិត្តប្រុសឬស្រីដែល
ធ្វើការជាមួយគ្នានោះទៅ ។ ការដែលស្វាម៉ី ភរិយាចំណាយពេលនៅជិតគ្នាបានច្រើន ជាគន្លឹះជោគ
ជ័យដ៏ប្រសើរមួយក្នុងជីវិតអាវាហ៍វិវាហ៍ ពីព្រោះនៅពេលនោះប្តីឬប្រពន្ធមានឧកាសនឹងជួយស្អាង សំ
លៀងគ្នាទៅវិញទៅមកបាន ( សុភាសិត ២៧: ១៧ ) : ឯការបរិភោគជាមួយគ្នាក៏ជាឧកាសប្រសើរ
មួយដែរក្នុងជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ ពីព្រោះនៅពេលនោះស្វាម៉ី ភរិយាអាចសាសង ផ្តោះផ្តងគ្នា រៀនឲ្យ
យល់ចិត្តគ្នាទៅវិទៅមក និងរៀនសំគាល់អំពីបែបយ៉ាងណាដែលចរន្តនៃជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍កំពុងប្រ
ព្រឺត្តទៅនាបច្ចុប្បន្នកាលថ្មីៗនេះ ។
៣/ ស្វាម៉ី ភរិយា ត្រូវតែអធិសា្ធនជាមួយគ្នាជានិច្ច
ការអធិសា្ធនជាវិធានការសក្តិសិទ្ធមួយក្នុងការដោះស្រាយទំនាស់រវាងប្តី ប្រពន្ធ ។ យើងត្រូវការ
បា្រជ្ញា និងការណែនាំពីព្រះ ដែលទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យដោយសទ្ធាហើយឥតបន្ទោសផង (យ៉ាកុប១:៥) ។
ការអធិសា្ធនជាមួយគ្នា, មិនត្រឹមតែសំរេចបានតាមសំណូមដែលម្នាក់ៗទូលសូមផ្ទាល់ខ្លួន, តែការអធិ
សា្ធនជាមួយគ្នាទាក់ទាញស្វាម៉ី ភរិយាឲ្យចូលជិតគ្នាកាន់តែប្រសើរឡើង ដែលគ្មានសកម្មភាពដទែ
ទៀតណាអាចធ្វើបានយ៉ាងនេះ ។
ការអធិសា្ធនជាទង្វើមួយដែលគ្រិស្ទជនខិតចូលទៅជិត ហើយស្និតស្នាលជាមួយព្រះដែលបង្កើតខ្លួន ។
នៅគ្រាដែលស្វាម៉ី ភរិយាទូលថ្វាយព្រះ និងរ៉ាយរ៉ាប់ប្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមកនូវយោបល់និងគំនិតទាក់
ទិននិងជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងព្រឺត្តិការណ៍ដទៃទៀតដែលមានកប់ដ៏ជ្រៅក្នុងចិត្តរៀងខ្លួននោះ , ទំនាក់
ទំនងជាមួយព្រះ និងជាមួយគ្នានិងគ្នាកាន់តែមានភាពប្រសើរ រឹងមាំជាលំដាប់ ហើយព្រះទ្រង់គាំទ្រ
អាពហ៍ពិពាហ៍ប្រភេទនេះ ដ្បិតគឺទ្រង់ហើយដែលបានតាក់តែង បង្កើតឲ្យមានអាពាហ៍ពិពាហ៍តាំងពិ
បឋមកាលមក ។
៤/ បញ្ឈប់ភាពព្រងើយកន្តើយរវាងគ្នានិងគ្នា
ការភ័ន្តច្រឡំមួយដែលមនុស្សភាគច្រើនបានប្រព្រឹត្ត គឺ (រង់ចាំមើលសិន ) តើគេចង់បានអ្វី មុននឹង
ឲ្យអ្វីដល់គេ ឬក៍រង់ចាំមើល បើគេឲ្យអ្វីដល់ខ្ញុំ ទើបខ្ញុំនឹងឲ្យអ្វីដល់គេវិញ ។ យើងជាប្តី ប្រពន្ធ យើង
ស្គាល់ចិត្តគ្នា ថាយើងម្នាក់ៗចង់បានអ្វី តែយើងមិនព្រមធ្វើតាមការយល់ដឹងនេះសោះ ។ ទង្វើបែប
នេះនាំមកនូវការអាក់អន់ចិត្ត មិនស្កប់ចិត្តនិងគ្នា រហូតនាំទៅដល់ការមើលឃើញគ្នារៀងខ្លួនថាជាជន
ចម្លែកនៅក្នុងផ្ទះទៅវិញ ។ ប្តីរង់ចាំមើល បើប្រពន្ធមានការគោរពកោតខ្លាចគាត់ ទើបគាត់សំដែង
សេចក្តីស្រឡាញ់ដល់ប្រពន្ធ , ឯប្រពន្ធវិញក៏រង់ចាំមើលប្តីសិនដែរ បើប្តីស្រឡាញ់គាត់ ទើបគាត់ប្រ
ព្រឹត្តនិងប្តីដោយភាពគោរពកោតខ្លាច ។ នេះជាការមិនទំនងដែលប្តីនិងប្រពន្ធត្រូវតែបញ្ជប់សកម្មភាព
នេះរៀងខ្លួន ។ មនុស្សយើងមិនអាចបង្ខំ ឬបញ្ជានរណាម្នាក់ឲ្យធ្វើអ្វីតាមចិត្តដែលយើងចង់នោះទេ តែ
ការដែលយើងអាចនោះ គឺបង្ខំឬបញ្ជាខ្លួនយើងឲ្យធ្វើអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើនៅក្នុងព្រះអម្ចាស់នោះវិញ ។
បុរសជាប្តីត្រូវតែផ្តើម ហើយបន្តសេចក្តីស្រឡាញ់ពិតដល់ភរិយាខ្លួន កុំរង់ចាំមើលសិន ។កាលណា
ស្វាម៉ីបានប្រែចិត្ត និងកាយ ទៅជាបុរសចេះស្រឡាញ់ប្រពន្ធខ្លួនពិតបា្រកដ នោះអារម្នណ៍របស់ភរិយា
ក៍អណ្តែតឡើងខ្ពស់ត្រដែត ក្នុងភាពនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលបានទទួល , មោទនភាព និងភាពកក់
ក្តៅដ៏រកថ្លែងពុំបាន ហើយសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះរបស់ភរិយាក៏ហូរជះទៅឯប្តីវិញដោយស្វ័យប្រវត្ត
៥/ ចូរទទួលស្គាល់ថា យើងអាចផ្លាស់ប្រែបានតែខ្លួនយើងប៉ុណ្ណោះ, មិនអាចបំផ្លាស់បំប្រែអ្នកឯទៀតបានទេ
ដរាបណាជនណាម្នាក់មានជីវិតផ្លាស់ផ្តូរហើយ មនុស្សនៅជិតជំវិញខ្លួនចាប់ផ្តើមមានការផ្លះផ្តូរដែរ ។
ប្តីចង់បានឲ្យប្រពន្ធខ្លួនទៅជាអ្នកដឹងខ្នាតក្នុងគ្រប់អស់ទាំងការ តែខ្លួនគាត់ផ្ទាល់មិនព្រមទទួលយក
ការបំផ្លាស់បំប្រែពីព្រះវិញ្ញាណ ឬមិនអនុញ្ញាតឲ្យព្រះអង្គផ្លាស់ប្រែខ្លួនឡើយ ។ ការបំផ្លាស់បំប្រែ
សន្ថានជីវិត ( ឫកពារ, មារយាទ , អាកប្បកិរិយា……) របស់មនុស្សម្នាក់ៗជាការងាររបស់ព្រះវិញ្ញាណ
បរិសុទ្ធ ។ មនុស្សម្នាក់ៗមិនអាចបំផ្លាស់បំប្រែអ្នកឯទៀតបានទេ , មធ្យោបាយសក្តិសិទ្ធ គឺមនុស្ស
ម្នាក់នេះត្រូវបានទទួលការផ្លាស់ប្រែខ្លួនឯងជាមុនសិន យ៉ាងនោះអំណាចរបស់ព្រះនឹងជះឥទ្ធិពលទៅ
លើអ្នកដែលខ្លួនចង់បានឲ្យទៅជាយ៉ាងណា នៅក្នុងព្រះអម្ចាស់នោះដែរ ។ ប្តីបា្រថ្នាចង់ឲ្យប្រពន្ធស្រ
ឡាញ់និងគោរពខ្លួនក្នុងព្រះអម្ចាស់ តែគាត់មិនយល់ មិនស្រឡាញ់និងមិនគោរពប្រពន្ធក្នុងព្រះអម្ចាស់
ទេ ។ ប្រពន្ធអាចទាញប្តីបានដោយសារកិរិយាដែលខ្លួនបានប្រព្រឺត្តល្អក្រៅព្រះបន្ទូល ,ប្តីក៏អាចធ្វើ
យ៉ាងដូច្នេះដែរចំពោះប្រពន្ធខ្លួន ។ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវមានបន្ទូលថា បើអ្នកចង់ឲ្យគេប្រព្រឺត្តនិងខ្លួន
បែបយ៉ាងណា ចូរប្រព្រឺត្តនិងគេបែបយ៉ាងនៅផងចុះ (ម៉ាថាយ ៧:១២ )។
៦/ ចូរធ្វើការទាំងអស់ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់
ភាសារនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ សង្ខេបមាន ៥ យ៉ាងសំខាន់៖
- ពាក្យបញ្ជាក់អះអាង ( អូនមានយោបល់នេះត្រឺមហើយ បងពេញចិត្ត, អូនស្លៀកពាក់បែបនេះ
សមរំហើយ ……………..)
- មានពេលពិសេស ដាច់ដោយឡែកជាមួយគ្នា ,ផ្ញើរកូននិងយាយ តា,សូមឲ្យគាត់ជួយមើលថែ
រក្សាមួយគ្រានេះសិន (ពិគ្រោះពិភាក្សាអំពីជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍, គំរោងក្នុងជីវិត និងសំរាប់ជីវិត…………..)
- អំណោយ ( គ្រឿងអលង្កា សំលៀកបំពាក់ ផ្កាភ្ញី ឫវត្ថុដទៃទៀតដែលប្តីយល់ថាប្រពន្ធស្រ
ឡាញ់ ចូលចិត្ត…………..)
- ទង្វើ ឫសកម្មភាពក្នុងការបំរើ ឫជួយសំរាលបន្ទុកការងាររបស់ប្រពន្ធ ( ក្នុងនិងក្រៅផ្ទះ ចាប់
តាំងពីផ្ទះបាយ រហូតដល់បន្ទប់ទឺក……………..)
- ការប៉ះពាល់ ស្ទាបអង្អែលរូបកាយ ( ក្រៅពីពេលរួមដំណេក ,ទាំងមានពាក្យអរគុណពីគ្រប់ទាំង
ការដែលប្រពន្ធបានធ្វើសំរេចចំពោះប្តី កូន ក្នុងគ្រួសារ …………….)
ព្រះបានប្រទានអំណាចពិសេសមួយនៅនិងបាតដៃ ។ ក្នុងជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ ព្រះអនុញ្ញាត្ត
ឲ្យបាតដៃរបស់ប្តីប៉ះពាល់ អង្អែល រូបកាយតែប្រពន្ធដែលបានរៀបការពេញច្បាប់ ,យ៉ាងនោះ
ប្តីនិងគ្រួសារនឹងបានពរជាពិត, តែបើប្តីយកដៃរបស់ខ្លួនទៅប៉ះពាល់ អង្អែលស្រីផ្សេងក្រៅរង្វង់
អាពាហ៍ពិពាហ៍ក្នុងគំនិតផិតក្បត់ បុរសនេះនឹងត្រូវបណ្តាសារ ហើយចំហាយនៃបាបនេះនឹង
ជះមកលើគ្រួសារ គឺប្រពន្ធ កូនផងដែរ ។
ចូរអនុវត្តប្រការទាំង ៥នេះដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ពិត មិនមែនធ្វើដោយបែបដើរតួ ធ្វើឲ្យតែបានធ្វើ ,
ក៍កុំឲ្យអនុវត្តសេចក្តីទាំងនេះចំពោះស្រីដទៃក្រៅពីប្រពន្ធឡើយ ដ្បិតវានឹងនាំមកនូវផលវិបាកក្នុងគ្រួ
សារជាព្រិត្យ: ។
៧/ ឈប់រំលឺករឿងចាស់
មនុស្សគ្រប់គ្នាតែងប្រព្រឹត្តការខុសឆ្គងរវាងគ្នាមិនដែលខាន ដ្បិតការនេះជាផ្នែកនៃបាបដែលមនុស្ស
គ្រប់គ្នាមាន។បើការនេះបានពិភាក្សាដោះស្រាយជាមួយគ្នាស្រេចបាច់ហើយ ,ប្តីប្រពន្ធមិនគួររំលឹករឿង
ល្វីងជូរចត់ពីអតីតកាល យកមកបូកផ្សំជាមួយនិងទំនាស់ថ្មី ដែលការទាំងនេះនាំឲ្យទំនាក់ទំនងរវាងប្តី
ប្រពន្ធដែលកំពុងប្រេះឆាស្រាប់នោះមានសភាពកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើង ។ ហេតុដែលប្តីឬប្រពន្ធចេះតែ
នឹកឃើញរឿងជូរចត់ពីអតីតកាល ពីព្រោះរឿងទាំងនោះមិនបានដោះស្រាយឲ្យជ្រះស្រឡះ មិនបាន
អត់ទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកជាបរិបូណ៌ ។ កាលណាការអត់ទោសឲ្យគ្នានិងគ្នាបានធ្វើសំរេចរួច
ហើយ នោះគ្មានហេតុអ្វីនាំឲ្យប្តីប្រពន្ធរំលើកបើកកកាយរឿងជូរចត់ពីអតីតកាលមកផ្ចាញ់ផ្ចាលគ្នា
ទៀតទេ ។ ព្រះជាម្ចាស់ កាលណាទ្រង់អត់ទោសបាបឲ្យយើងហើយ ព្រះអង្គដកយកអស់ទាំងការ
ល្មើសនៃយើងឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីយើងយ៉ាងនោះដែរ ។ ដូច្នេះពេលដោះស្រាយទំនាស់រវាងគ្នានិងគ្នា ប្តី
ប្រពន្ធមិនគួរនឺងលើកយករឿងជូរចត់ពីអតីតកាលមកបន្ថែមទម្ងន់លើបញ្ហាដែលកំពុងកើតមាន ហើយ និងកំពុងដោះស្រាយនោះទេ ។
៨/ ធ្វើអ្វីៗជាមួយគ្នា ទុកដូចជាមិត្តចិត្តមួយ ថ្លើមមួយ
សេចក្តីស្រឡាញ់រវាងប្តីប្រពន្ធ ប្រៀបបានទៅនិងបា្រក់ដែលស្វាម៉ី ភរិយាយកទៅផ្ញើរទុក សន្សំនៅក្នុង
ធនាគារ ។ យើងតែងដាក់បញ្ជូល និងដកចេញនៅពេលត្រូវការ ។ ក្នុងជីវិតរស់នៅរវាងប្តី ប្តីប្រពន្ធ
នៅលើផែនដីសព្វថ្ងៃនេះក៏មានដំណើរដូចនេះដែរ ។ ប្តីប្រពន្ធមិនសូវដាក់បន្ថែមសេចក្តីស្រឡាញ់
ឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកប៉ុន្មានទេ ច្រើនតែដកចេញពីគ្នាវិញក្នុងមួយថ្ងៃៗ ដោយពាក្យសំដី មិនពិរោះពិសា
កិរិយាមិនគប្បី និងការប្រព្រឺត្តិបែបមិនគួរ ។ បើសេចក្តីស្រឡាញ់ត្រូវបានដកចេញពីធនាគារចិត្តរៀង
ខ្លួនយ៉ាងនេះ ថ្ងៃណាមួយសេចក្តីស្រឡាញ់នឺងត្រូវអស់ពីធនាគារនេះហីយ ។ ឆ្អែតចិត្ត,និយាយមិន
ចេញ, សឹក្ខីកម្មជាក់លាក់ : អត្រានៃការលែងលះគ្នាមានកំរិតខ្ពស់, ចាស់ទៅរស់នៅជាមួយគ្នាមិនកើត
ងាកទៅពឹងពាក់ពំនាក់អាស្រ័យជាមួយកូន ចៅរៀងៗខ្លួន ឫបំបរបង់ខ្លួនទៅរស់នៅទីណាដែលស្ងប់
ស្ងាត់តែឯងទៅ ។ រាស្ត្រអញត្រូវបំផ្លាញទៅដោយគេខ្វះខាតដំរិះ ( ហូសេ ៤: ៦ )។
កាលណាប្តីដឹងខ្លួនថា សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្លួនចំពោះប្រពន្ធ កូន ធ្លាក់ចុះហើយ, ប្តីត្រូវចាប់ផ្តើមធ្វើអ្វី
មួយ កុំបង្អង់នៅស្ងៀម ទុកឲ្យអារក្សមានឧកាស ( ពិភាក្សាគ្នា ស្វែងរកហេតុផល ប្រយោជន៍នឹងកែលំ
អរទំនាក់ទំនងឡើងវិញ………..។
សាវ:ប៉ុលដាស់តឿនទីតុស,ជាកូនពិត ឲ្យបង្រៀន ,ទូន្មានពួកស្រ្តីចាស់ៗឲ្យប្រព្រឺត្តបែបគួរនិងពួកស្រ្តី
បិសុទ្ធ ក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយឲ្យពួកស្រ្តីចាស់ៗបង្រៀន ពួកស្រ្តីក្មេងៗឲ្យចេះស្រឡាញ់ប្តី និងកូនខ្លួន ។
សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលលោកប៉ុលប្រើ,និយាយនេះ ជាសេចក្តីស្រឡាញ់ក្នុងនិស្ស័យជាមិត្តិភាពយ៉ាង
ស្និតស្នាលបំផុត , លោកមានបំណងចង់ឲ្យភរិយាទាំងអស់រាប់ ប្តីខ្លួនទុកជាមិត្ត សម្លាញ់ដ៏ស្និតស្នាលបំផុត ។ សម្លាញ់ដ៏ជិតស្និតរបស់ប្តីទាំងឡាយ គឺប្រពន្ធរបស់ខ្លួន ។ មិត្តសម្លាញ់ដ៏ជិតស្និត មានអំណរ,ការអរសប្បាយជាមួយគ្នា,ទ្រាំទ្រក្នុងសេចក្តី ពិតជាមួយគ្នា,ហើយក៏ស្វែងរកសេចក្តីកំសាន្តចិត្តក្នុងគ្នាទៅវិញទៅមក ( មិនស្វែងរក សេចក្តីសប្បាយរីករាយខាងក្រៅរង្វង់គ្រួសារ )។ កាលណាទំនាស់កើត ឡើង, មិត្តភាពដ៏ស្និទ្ធស្នាលនេះនឺងជួយទប់ ទាំងការពារចិត្តយើងមិនឲ្យប្រព្រឹត្តការមិនគួរគប្បី ។
បើស្វាម៉ី ភរិយាទាំង ឡាយអនុវត្តប្រការទាំង ៨នេះមកក្នុងជីវិតគ្រួសារបាន, ខ្ញុំជឿថា គ្រួសារទាំងនេះអាចរៀនហើយយល់ ទទួលយកបាននូវចំណេះគណិត សាស្រ្តរបស់ ព្រះ ( ១+១=១ ) ហើយក៏អរ
សប្បាយនឹងអនុវត្តចំណេះពីសា្ធនលើនេះជារៀងរហូតតទៅក្នុងជីវិតគ្រួសាររបស់ខ្លួន ។
សូមព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់បងប្អូនគ្រប់ៗគ្នា ៕
ហៀបសុន កេសន
Questions or Comments
Reach me at hkaysarn@hotmail.com or
I (703 ) 779-0422 )
Written by: Cambodianchristian.Com
Filed Under: All, In Khmer, Lesson
Trackback URL: http://www.cambodianchristian.com/article/wp-trackback.php?p=220
